Dr Dietrich Klinghardt (geboren in 1950 in Berlijn) studeerde geneeskunde in Freiburg en werkt sinds 1982 als arts in Seattle (VS). Hij was niet alleen geïnteresseerd in het uiterlijk van de ziekte, maar begon ook de oorzaak ervan te onderzoeken. Hij bereikte al snel de grenzen van de conventionele geneeskunde, leerde verschillende alternatieve methoden en ontwikkelde in de loop der jaren zijn eigen vormen van diagnose en therapie (autonome regulatietest, psycho-kinesiologie, mentale veldtherapieën), die sindsdien deel uitmaken van de geneeskunde als de Klinghardt Methode.

In 1996 richtte Klinghardt het INK - Instituut voor Neurobiologie - op. De taak van het instituut is het onderhouden en verspreiden van de leer van Klinghardt in Duitstalige landen.

Wat zijn zware metalen?

Zware metalen (SM) worden zware metalen genoemd omdat hun soortelijk gewicht zwaarder is dan dat van andere metalen, de lichte metalen. Tot deze groep zware metalen behoren bijv: Kwik, lood, cadmium, nikkel, zink, koper. De lichte metalen: hiertoe behoren aluminium, titanium en enkele andere metalen. Er zijn bepaalde metalen die van nature in ons voorkomen: koper is bijvoorbeeld aanwezig in onze rode bloedcellen en in veel enzymen. Selenium is een belangrijk metaal dat bijvoorbeeld voorkomt in de schildklier en nodig is, zink in het immuunsysteem, magnesium in witte bloedcellen en in veel enzymen, enz. Alle metalen die van nature in ons voorkomen worden normaal gesproken sporenelementen genoemd.

Alle metalen die van nature in ons voorkomen, worden normaal gesproken sporenelementen genoemd. Alle metalen die niet in ons zouden moeten zitten, maar er wel in zitten, worden omwille van de eenvoud vaak samengevoegd onder de term zware metalen. Hoewel aluminium een licht metaal is, wordt het om taalkundige redenen vaak geclassificeerd als zwaar metaal omdat het vergelijkbare toxische functies heeft. En om door de lijst te gaan, er zijn een paar grensmetalen waarvan we nog steeds niet weten of ze van nature in ons voorkomen of dat ze in ons zitten als teken van vergiftiging.

Waar vergiftigen we onszelf mee?

Zware metalen kunnen via voedsel worden opgenomen. Bijna alle vis is vervuild met zware metalen omdat de zee een industriële vuilnisbak is geworden. Vooral vissen die wat meer ontwikkeld zijn, zoals zwaardvis, tonijn en haaien.

De grotere vissen eten de kleinere vissen en de kleinere vissen eten nog kleinere vissen en de kleinste vissen eten die weekdieren die op de zeebodem rondsnuffelen.

Zware metalen komen voornamelijk door de industrie in de atmosfeer terecht via het verbrandingsproces en vervolgens in ons voedsel op de akkers. Titaniumdioxide is een veelgebruikt conserveringsmiddel in medicijnen. We absorberen ook zware metalen zoals cadmium via de uitlaatgassen van auto's.

Bijvoorbeeld cadmium.

Veel medicijnen en vaccins bevatten nog steeds kwik.

Metalen kunnen ook via de huid worden opgenomen. Je kunt bijvoorbeeld een koperen ring om je arm dragen als je artritis hebt. Koper wordt door de huid opgenomen en je kunt een kopergehalte creëren dat hoog genoeg is om bepaalde vormen van artritis te verlichten.

De binnenlucht in onze huizen is vaak sterk vervuild met verontreinigende stoffen zoals PCP, zware metalen, lindaan, formaldehyde, azoverf, pesticiden en insecticiden. Allergieën, ademhalingsmoeilijkheden, branderige ogen, hoofdpijn en onverklaarbare constante vermoeidheid, meervoudige chemische gevoeligheid (MCS) en zelfs kanker kunnen het gevolg zijn. De luchtvervuiling binnenshuis in huizen met een nieuwe inrichting is vaak tot 50 keer hoger dan op drukke verkeersknooppunten.

Geschiedenis van amalgaam

Amalgaam is 150 jaar oud en werd uitgevonden in Frankrijk. De eerste artsen die naar Amerika kwamen en amalgaam met zich meebrachten, werden gearresteerd als charlatans. Amalgaam werd verboden. Maar toen kwam het stiekem naar Amerika en toen was er de amalgaamoorlog, zoals het toen werd genoemd. Er waren mensen die zeiden dat amalgaam goed was en er waren mensen die zeiden dat mensen die amalgaam hadden laten plaatsen rugpijn hadden of in een rolstoel zaten, sommigen waren al overleden en de mensen die geen amalgaam hadden waren nog steeds gezond. Maar de druk van de bevolking toen was zo groot omdat amalgaam veel goedkoper was dan goud.

Inademing

De gevaarlijkste bron van zware metalen is inademing. Als verdampt kwik wordt ingeademd, wordt 82% van het kwik geabsorbeerd en in het zenuwstelsel afgezet. Als je het kwik eet, wordt slechts ongeveer 7% door het lichaam opgenomen; de rest zit zo vast aan de ingrediënten van het voedsel dat het in de ontlasting naar buiten komt.

Als een kwikthermometer of een spaarlamp kapot gaat, is de kwikdamp genoeg om bij kinderen allerlei ernstige schade te veroorzaken.

Amalgaam

Tandamalgaam is een mengsel van 50% vloeibaar kwik en 50% poeder van koper, zilver, tin, zink en sporen van andere zware metalen (palladium). Dit materiaal is zeer kosteneffectief en gemakkelijk te verwerken, wat de belangrijkste reden is voor het wijdverbreide gebruik van dit tandvulmateriaal. De zware metalen uit de vullingen komen in het speeksel terecht door schuren tijdens het kauwen en door zuur of heet voedsel, van waaruit ze via het maagdarmkanaal in de bloedbaan terechtkomen.

Er is berekend dat binnen 7 jaar de helft van het kwik uit een vulling is verdampt en dat 80% ervan in het zenuwstelsel achterblijft. Een vulling kan 500 - 1000 mg = 1 g wegen, wat niet ongewoon is voor een vulling, d.w.z. er zit 500 mg kwik in de vulling. Volgens berekeningen is de dodelijke dosis minder dan 1 mg voor methylkwik. We overleven alleen omdat het lichaam de tijd heeft om het te verdelen.

Bacteriën in de mond en darmen kunnen kwik uit tandvullingen omzetten in methylkwik, dat 50 keer giftiger is dan ander kwik.

Als een gemiddelde patiënt met acht amalgaamvullingen in zijn mond twee uur na het eten wordt gemeten met een apparaat dat kwikdamp kan meten, is het resultaat vaak 100 tot 200 keer het niveau dat in de industrie is toegestaan.

Kwik (Hg)

Kwik is verreweg het giftigste zware metaal en is 10 keer giftiger dan lood en 3 keer giftiger dan arsenicum. Als we in de loop van ons leven een hele cocktail van zware metalen en andere chemische gifstoffen opeenstapelen, treedt er een synergetisch effect op, d.w.z. het effect van de afzonderlijke stof wordt vele malen versterkt.

Lood

In 1997 werd een epidemiologisch onderzoek uitgevoerd waarbij 4 tot 500 jaar oude skeletten werden onderzocht en de skeletten van de afgelopen 10 jaar werden onderzocht. Daaruit bleek dat het loodgehalte in onze botten 500 tot 1000 keer hoger is dan 400 jaar geleden.

We weten wat loodvergiftiging doet. Het heeft grote effecten op de hersenen, op de mentale ontwikkeling van kinderen, vooral de ontwikkeling van intelligentie wordt aanzienlijk geremd. In de botten veroorzaakt loodvergiftiging een verstoring in de bloedvorming, wat kan leiden tot leukemie, anemie, lymfoom en tumoren van het hematopoëtisch systeem.

Kwikthermometer en spaarlamp

Als de Hg-thermometer of een Hg-spaarlamp kapot gaat, komt het kwik bij kamertemperatuur vrij en verdampt het. De damp is smaakloos, reukloos en onzichtbaar.

Er zijn een aantal sterfgevallen geweest waarbij kinderen aan een kapotte kwikthermometer hebben gesnoven en als ze er genoeg van inademden, korte tijd of dagen later nierfalen kregen en stierven.

Belangrijk: Ventileer goed en vermijd de ruimte.

De gevolgen van vergiftiging met zware metalen

Kwik zorgt ervoor dat sommige enzymen niet meer werken, waaronder de enzymen die verantwoordelijk zijn voor ontgifting.

Vergiftiging met zware metalen in ons lichaam leidt tot chronische infecties, waaronder schimmels, bacteriën, mycoplasma en virussen. De symptomen die de patiënt heeft, worden vaak uitgelokt door de infecties. En de grootste fout die in de geneeskunde wordt gemaakt, is wanneer de infectie wordt behandeld zonder de omgeving te veranderen door de zware metalen te verwijderen.

Ondertussen heeft de conventionele geneeskunde bevestigd dat we allemaal een ophoping van neurotoxines hebben. Neurotoxinen zijn ook zware metalen die een synergetisch (versterkend) effect hebben met andere toxinen.

Afzettingen in het lichaam

Er zijn zogenaamde kwikafzettingen die zich afzetten in het omringende weefsel of op plaatsen in het bindweefsel zoals gewrichtskapsels, schoudergewrichten, kaak- en kniegewrichten en haar.

Fibromyalgie is een ziekte die vooral vrouwen treft. Ze klagen over pijn over het hele lichaam in het gebied van spieren, bindweefsel en botten met lichte depressie en slapeloosheid. Kwik wordt afgezet in de weefsellaag rond de spier. Dr. Klinghardt was in staat om alle patiënten met fibromyalgie (meer dan 1000) binnen 4 maanden volledig te genezen.

Verhoogde opname van milieutoxines

Mensen die worden blootgesteld aan kwik absorberen in toenemende mate andere milieugiffen, omdat kwik voorkomt dat de cel zich ervoor afsluit en er meer zware metalen, pesticiden en formaldehyde in de cel kunnen worden opgenomen. Als gevolg hiervan kunnen gifstoffen zich 30 tot 100 keer meer ophopen bij mensen die aan amalgaam worden blootgesteld. De toxiciteit van de stoffen zelf wordt tot 2500 keer verhoogd.

Gevoeligheid voor elektrosmog

Kwik en andere metalen werken als "antennes" die de gevoeligheid voor elektromagnetische straling verhogen. In deze context wordt er minder melatonine afgegeven in de gestresste pijnappelklier, of wordt het ritme van de afgifte ervan verstoord.

Schuddende verlamming (ziekte van Parkinson)

Bij shaking palsy worden cellen van de substantia nigra (zwarte substantie) in de hersenen, die de neurotransmitter dopamine produceren, vernietigd. Dit leidt tot trillen, stijfheid en gebrek aan beweging, evenals symptomen zoals zweten, bloeddrukregulatiestoornissen en psychologische veranderingen.

Oorzaken: vergiftiging, pesticiden, zware metalen, medicijnen

Kwik in de zenuwcellen

Enerzijds is het moeilijk om kwik uit de zenuwcellen te krijgen. Ten tweede wordt gezegd dat als deze buisjes vernietigd worden, de zenuw zichzelf niet meer goed kan voeden, niet meer goed kan plassen en poepen. De zenuwcellen zijn ook levende organismen die deze functies hebben en het gaat door de buisjes en als ze geblokkeerd zijn, komt er niets uit en worden de zenuwcellen vergiftigd door hun eigen stoffen.

Het heeft ook het effect dat alle andere gifstoffen die de cel binnenkomen er niet meer uit kunnen. Dioxine, formaldehyde en alle pesticiden, insecticiden, enz.

Studies naar de effecten van kwik

Vele jaren geleden heeft de Universiteit van Calgary in Canada een onderzoek uitgevoerd waarbij schapen kwikvullingen (amalgaam) kregen. Er werd radioactief kwik ingebracht zodat de schapen later voor een camera konden worden geplaatst die radioactiviteit detecteert. Je kon ze fotograferen en weten waar het kwik zich in het schaap bevond.

Binnen 24 uur was het hele ruggenmerg geïmpregneerd, de hele hersenen zaten vol kwik, inclusief de bijnieren en de endocriene klieren, d.w.z. de eierstokken of de testikels en de darmwand.

Tegenwoordig weten we echter dat kwik uit de vullingen in het bloed en het darmslijmvlies terechtkomt, vanwaar het zich verplaatst naar verschillende delen van het lichaam en daar de rest van het leven van de patiënt blijft zitten. Kwik is een stof die niet alleen door zenuwweefsel wordt opgenomen, maar ook een destructief effect heeft op zenuwweefsel. Dit zijn de zogenaamde tubulinemoleculen.

Nierdisfunctie

Bij het schaap daalde de filtratiecapaciteit van de nieren al na 60 dagen met meer dan 55%. Als de uitscheidingsfunctie van de nieren afneemt, wordt een kwikbesmetting vaak niet herkend.

Schade en symptomen door kwik

Kwik gaat gemakkelijk van de vullingen naar onze hersenen en andere organen en veroorzaakt de volgende schade:

• - Alle neurologische aandoeningen van welke aard dan ook zoals epilepsie, multiple sclerose (MS), slaapstoornissen, allerlei soorten pijn, autisme, dementie, ziekte van Parkinson, amyotrofische laterale sclerose (ALS), migraine, fibromyalgie, dyslexie, stotteren, dystonie, duizeligheid, slapeloosheid
• - Emoties: Depressie, driftbuien, verlegenheid, agressie, prikkelbaarheid
• - Leerstoornissen (geheugenstoornissen, zelfs bij jonge mensen)
• - Oog- en ooraandoeningen, schildklierafwijkingen
• - Nier- en leverbeschadiging, tandvleesontsteking
• - Beenmergziekten
• - Leukemie, tumoren
• - Gevoeligheid voor infecties (darmschimmels, herpesvirussen ...)
• - Auto-immuunziekten
• - Hartritmestoornissen
• - Elektrogevoeligheid
• - Sensorische stoornissen

Resistentie tegen antibiotica

In de conventionele geneeskunde is het grootste probleem de resistentie van ziektekiemen tegen antibiotica. Tot nu toe werd aangenomen dat bacteriën alleen resistent worden tegen antibiotica door antibiotica. Als penicilline lang genoeg wordt gegeven, passen de bacteriën in het organisme zich aan de penicilline aan en zijn dan resistent. Bacteriën hebben een geweldig vermogen om te communiceren. Wanneer de bacteriën in het organisme resistent zijn geworden tegen penicilline, laten ze zogenaamde plasmiden los. Dit zijn kleine blaasjes die niets anders bevatten dan een stukje DNA of RNA dat de andere bacteriën in de omgeving vertelt hoe ze resistent kunnen worden tegen penicilline, d.w.z. het bevat als het ware het trucje - een klein blaasje met het trucje. Niet alleen dat, maar elke keer dat we uitademen, komt er een golf van miljoenen van deze plasmiden in onze omgeving terecht. De andere bacteriën leren het trucje heel snel.

Kwik en hormonen

Jongens hebben vier keer meer kans op kwikvergiftiging omdat testosteron het effect van de giftige stoffen aanzienlijk versterkt, terwijl oestrogeen ertegen beschermt. Als er ook blootstelling aan lood is, treedt er een synergetisch effect op, waarbij het effect van kwik 100-voudig toeneemt.

Neurologische aandoeningen

De klassieke fout is dat bloed-, haar-, urine- en fecesonderzoek wordt gedaan bij patiënten met neurologische aandoeningen en dat zware metalen nergens worden aangetroffen. Dit leidt tot de conclusie dat er geen zware metalen in het lichaam aanwezig zijn. Zieke patiënten hebben bijvoorbeeld veel minder kwik in hun haar dan gezonde patiënten. Dit komt omdat het nog in de cellen is ingebouwd. Kwik kan alleen worden afgebroken als het vanuit de cel in het bloed terecht komt en dan kan worden opgeslagen in depots waar het minder schade aanricht. Alleen na mobilisatie met DMPS of korianderkruid zijn deze kort daarna meetbaar in het bloed en de urine.

Aluminium is de uitlokkende factor voor Alzheimer en dementie.

Wordt gebruikt voor waterbehandeling (aluminiumsulfaat als vlokmiddel). Komt voor in cosmetica, deodorants, geneesmiddelen (bv. tegen brandend maagzuur), vaccinaties (aluminiumhydroxide), aluminiumblikjes, druppeltoevoeging voor zout (aluminiumsilicaat) ... Aluminium slaat neer in de hersenen en blokkeert sommige enzymatische processen.

SchimmelsCandida

Zware metalen worden gebonden door schimmels en de schimmelziekte is een manier die het organisme heeft gevonden om zware metalen in de celwand van de schimmels te binden zonder dat ze in de hersenen terechtkomen.

Kwik tijdens de zwangerschap

60% van het kwik van de moeder wordt doorgegeven aan de eerstgeboren baby in de combinatie van zwangerschap en borstvoeding. De moeder ontgift zichzelf via het kind. Tenzij er tussen de geboortes een paar vullingen zijn geplaatst en het reservoir van zware metalen is aangevuld. Kwik passeert de placenta zonder hiaten.

Allergieën bij kinderen, neurodermitis worden heel vaak veroorzaakt door de zware metalen van de moeder, die aan het kind zijn doorgegeven. Astma bij kinderen, colitis ulcerosa, de ziekte van Crohn zijn typische zware metaalziekten.

Goud, platina, palladium en co.

Gouden vullingen zijn niet alleen gemaakt van goud, maar zijn goudlegeringen, meestal gemengd met platina, palladium, koper, zilver en nikkel. De gemiddelde goudlegering die voor een kroon wordt gebruikt, bevat 8 - 12 verschillende metalen en 20 - 30 residuen, sporen van andere metalen. Goud is niet ongevaarlijk. Gouden kronen en gouden vullingen geven de metalen veel langzamer af dan de kwikvulling. Daarom zijn er geen grote problemen met toxiciteit, maar wel met allergieën. Wanneer metalen in het lichaam worden gewassen, d.w.z. langzaam van de vullingen worden afgewreven, komen ze via het speeksel in de mond in de darmen en vervolgens in het bloed terecht.

Deze metalen hechten zich vervolgens aan bepaalde cellen in de nieren, lever en darmen. Zodra een metaal zich aan een cel hecht, wordt deze cel door het lichaamseigen immuunsysteem als vijand herkend. Deze functie wordt de haptenfunctie genoemd. Het hecht zich aan de cel in het lichaam en deze cel wordt zo door het lichaamseigen immuunsysteem als vijand bestempeld.

Auto-immuunziekten

De belangrijkste oorzaak van veel auto-immuunziekten zijn zware metalen, waaronder

• - lupus
• - sclerodermie
• - artritis
• - alle schildklierproblemen
• - migraine
• - colitis ulcerosa
• - ziekte van Crohn
• - suikerziekte

Dit zijn meestal huidgerelateerde auto-immuunziekten.

Implantaten

Implantaten zijn meestal gemaakt van titanium. Titanium is voor veel mensen een allergeen materiaal. Soms worden titanium implantaten verdragen, maar meestal hebben ze gevolgen op de lange termijn, waarbij mensen steeds allergischer worden. Na een paar jaar ontwikkelen ze auto-immuunproblemen tot ze er uiteindelijk aan overlijden. In de statistieken wordt de patiënt als een succes beschouwd als de tand (implantaat) het heeft volgehouden tot aan de dood.

De uitzondering zijn keramische implantaten, die veel beter zijn en geen metaal bevatten. Implantaten worden meestal geplaatst waar een geïnfecteerde tand of kies is getrokken. De geïnfecteerde tand heeft een infectie in het bot achtergelaten die altijd blijft sudderen.

Alle informatie is in geen geval een vervanging voor een bezoek aan een arts of therapeut.

De bevindingen en aanbevelingen komen rechtstreeks van Dr. Klinghardt en zijn jarenlange onderzoek en ervaring.

Alle informatie is zonder garantie!

Literatuur

Diverse lezingen door Dr. Dietrich Klinghardt

http://www.power-for-life.com/Schwermetall-Ausleitung/schwermetall.html

http://www.rohkostwiki.de/wiki/Vortrag_von_Dr._med._Dietrich_Klinghardt_%C3%BCber_Schwermetalle

http://www.alternative-heilung.de/Schwermetallausleitung.htm

http://www.naturmed-net.de/biblio/vn/broschuere.aus.html#oben

Link:

http://cinak.com/home.php?id=editions/zeitschrift (Tijdschriften van Dr Klinghardt)